این نوع از ورق سرد، از دو سو با دو لایه‌ی قلع پوشیده می‌شود تا مقاومت مطلوبی در برابر خوردگی پیدا کند. قلع‌اندودکردن ورق برای افزایش مقاومت آن، یکی از قدیمی‌ترین روش‌ها برای ارتقاء استحکام ورق فولادی است.
از دهه 1940، قلع به صورت الکترولیتی روی ورق های فولادی اعمال می شود. قبل از آن، قلع را از طریق غوطه وری داغ اعمال می کردند. تولید ورق قلع عمده ترین کاربرد قلع است و از 30 درصد کل قلع تولید شده استفاده می کند. تا سال 2018، 30 درصد از کل تولید قلع از منابع بازیافتی بود.
الکترولیز مزیت دستیابی به پوشش های قلع نازک و کنترل ضخامت پوشش را دارد. این مهم است زیرا ضخامت پوشش می تواند در دو طرف ورق فولادی متفاوت باشد تا "ورقه قلع اندود متفاوت" تولید شود. ورق قلع مدرن دارای پوشش های قلعی است که ضخامت آنها فقط 0.1 تا 1.5 میکرون است.
در جدول زیر مقایسه استانداردهاي محصولات فولادي تخت بر حسب کاربرد نهایی آورده شده است:
همچنین جداول محدوده ابعادي محصولات قلع اندود نیز در زیر آورده شده است:
